Paramaribo by night
Door: Sietske
Blijf op de hoogte en volg Sietske
06 September 2014 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
De eerste stageweek zit er alweer op! En als ik nu terugkijk dan denk ik ja het was een week met heel veel indrukken, soms wel echt moeilijke momenten maar ik weet zeker dat ik dit vol ga houden en hier een leuke stage van ga maken!
Donderdag heb ik afgesproken met de hoofdzuster dat ik maandag met haar en Anne-Wil een gesprek heb zodat we kunnen doorspreken wat we van elkaar verwachten tijdens de stage, maar ook zodat wij haar onze opdrachten kunnen voorleggen. Wij hebben deze week al de nodige ideeën opgedaan maar dat moet zij natuurlijk wel goedkeuren!
Vrijdag was ik alleen, want Anne-Wil loopt nooit stage op vrijdag! Ik vond het wel een beetje spannend om alleen te gaan maar het ging hartstikke goed! Ik heb alweer meer mogen doen. Ik heb me bezig gehouden met infusen, voor mijn ''eigen'' kinderen de zorg gedraaid. Het was een leuke maar drukke dag!
Vrijdagavond ging ik met 2 huisgenootjes uiteten bij Zus&Zo. Dat is een restaurant waar eigenlijk alleen maar Nederlanders komen en waar een live bandje speelt in de avond. Eigenlijk zou barbara ook meegaan, maar helaas is zij ziek geworden hier. Toen we daar net zaten kwam er een invasie van 45(!) nederlandse mannen binnen in de leeftijd van 19-40 jaar. Een van hen kwam naar ons toe om te vragen waar het leuk was om te gaan stappen en hij vertelde dat ze allemaal in Leiden studeren/hebben gestudeerd en lid van zijn Virgil. Het werd een dolle boel bij Zus&Zo en ze vroegen of we meegingen naar de karaokebar. We hadden eigenlijk niet de bedoeling gehad om te gaan stappen maar het leek ons gezellig dus gingen we mee!
De karaokebar was erg gezellig en ik hoop maar dat de mensen daaromheen oordoppen hebben want het was wel echt knetter vals! We hebben ook een aantal verzoeknummers ingediend en het was echt leuk! Op een gegeven moment zag ik dat een huisgenootje aan het overgeven was en wij dachten eerst dat ze teveel gedronken had. Ik was met een jongen aan de praat geraakt en dat was heel gezellig. Hij zei dat ik toch maar even bij haar moest gaan kijken. Ik vond mijn twee huisgenootjes met een geneeskunde student op het toilet en ze bleef maar overgeven. Die jongen heeft haar mee naar buiten genomen en toen hebben we besloten om een taxi te bellen en naar huis te gaan. Het was 01.15 ongeveer. Thuisgekomen zakte ze door haar benen en kon ze niet meer lopen. Ze moet twee trappen omhoog naar haar kamer en dat ging nooit lukken. Ik had het idee dat er meer in het spel was dan alleen maar alcohol. Ze knikte nog wel als je iets vroeg maar verder gebeurde er vrij weinig. Ik heb toen geprobeerd de ambulance te bellen maar daar werd niet opgenomen, toen heb ik de politie gebeld en de situatie uitgelegd. Al vrij snel kwam er een politieauto met 2 grote surinaamse politiemannen, ze hebben ons wat vragen gesteld en besloten dat ze ons naar de spoedeisende hulp gingen brengen. Toen we daar kwamen was het ongeveer kwart over 2. Gelukkig mochten we gelijk naar binnen en toen ze eenmaal lag moesten wij buiten wachten. Wat een mensen zeg daar op de spoedeisende hulp! En het is zo primitief! Je ligt daar in een soort hokje met 2 brancards erin en er hangt een vies gordijntje. Maar het was opzicht wel schoon, dat moet ik wel zeggen! Nou tegen 5 uur was er nog vrij weinig bekend en toen zijn we naar huis gegaan, want ik kon echt niet meer. Inmiddels was ik bijna 24 uur wakker. Thuisgekomen heb ik 45 minuten geslapen en toen kregen we bericht dat ze naar huis mocht. Ze werd thuisgebracht en wij hebben haar op zitten wachten. Daarna nog even gefacetimed met mama! Dat was fijn want het had best wel indruk op me gemaakt en het was even de druppel van de hele week denk ik!
Vanochtend heb ik nog 3 uurtjes geslapen maar verder ook niet meer. Vandaag doe ik het een beetje rustig aan en morgen ga ik waarschijnlijk een dag weg! Dus vanavond lekker flikken terugkijken en op tijd slapen! Met mijn huisgenootje gaat het wel, ze is nog steeds heel misselijk en ze ziet er ook beroerd uit. We houden het in de gaten en hopelijk knapt ze snel weer op!
Hopelijk loopt het volgende avondje stappen een stuk anders af! Want ik moet zeggen dat er echt leuke plekken hier zijn om heen te gaan!
Veel liefs,
Siets
P.S. Foto's houden jullie nog tegoed!
De eerste stageweek zit er alweer op! En als ik nu terugkijk dan denk ik ja het was een week met heel veel indrukken, soms wel echt moeilijke momenten maar ik weet zeker dat ik dit vol ga houden en hier een leuke stage van ga maken!
Donderdag heb ik afgesproken met de hoofdzuster dat ik maandag met haar en Anne-Wil een gesprek heb zodat we kunnen doorspreken wat we van elkaar verwachten tijdens de stage, maar ook zodat wij haar onze opdrachten kunnen voorleggen. Wij hebben deze week al de nodige ideeën opgedaan maar dat moet zij natuurlijk wel goedkeuren!
Vrijdag was ik alleen, want Anne-Wil loopt nooit stage op vrijdag! Ik vond het wel een beetje spannend om alleen te gaan maar het ging hartstikke goed! Ik heb alweer meer mogen doen. Ik heb me bezig gehouden met infusen, voor mijn ''eigen'' kinderen de zorg gedraaid. Het was een leuke maar drukke dag!
Vrijdagavond ging ik met 2 huisgenootjes uiteten bij Zus&Zo. Dat is een restaurant waar eigenlijk alleen maar Nederlanders komen en waar een live bandje speelt in de avond. Eigenlijk zou barbara ook meegaan, maar helaas is zij ziek geworden hier. Toen we daar net zaten kwam er een invasie van 45(!) nederlandse mannen binnen in de leeftijd van 19-40 jaar. Een van hen kwam naar ons toe om te vragen waar het leuk was om te gaan stappen en hij vertelde dat ze allemaal in Leiden studeren/hebben gestudeerd en lid van zijn Virgil. Het werd een dolle boel bij Zus&Zo en ze vroegen of we meegingen naar de karaokebar. We hadden eigenlijk niet de bedoeling gehad om te gaan stappen maar het leek ons gezellig dus gingen we mee!
De karaokebar was erg gezellig en ik hoop maar dat de mensen daaromheen oordoppen hebben want het was wel echt knetter vals! We hebben ook een aantal verzoeknummers ingediend en het was echt leuk! Op een gegeven moment zag ik dat een huisgenootje aan het overgeven was en wij dachten eerst dat ze teveel gedronken had. Ik was met een jongen aan de praat geraakt en dat was heel gezellig. Hij zei dat ik toch maar even bij haar moest gaan kijken. Ik vond mijn twee huisgenootjes met een geneeskunde student op het toilet en ze bleef maar overgeven. Die jongen heeft haar mee naar buiten genomen en toen hebben we besloten om een taxi te bellen en naar huis te gaan. Het was 01.15 ongeveer. Thuisgekomen zakte ze door haar benen en kon ze niet meer lopen. Ze moet twee trappen omhoog naar haar kamer en dat ging nooit lukken. Ik had het idee dat er meer in het spel was dan alleen maar alcohol. Ze knikte nog wel als je iets vroeg maar verder gebeurde er vrij weinig. Ik heb toen geprobeerd de ambulance te bellen maar daar werd niet opgenomen, toen heb ik de politie gebeld en de situatie uitgelegd. Al vrij snel kwam er een politieauto met 2 grote surinaamse politiemannen, ze hebben ons wat vragen gesteld en besloten dat ze ons naar de spoedeisende hulp gingen brengen. Toen we daar kwamen was het ongeveer kwart over 2. Gelukkig mochten we gelijk naar binnen en toen ze eenmaal lag moesten wij buiten wachten. Wat een mensen zeg daar op de spoedeisende hulp! En het is zo primitief! Je ligt daar in een soort hokje met 2 brancards erin en er hangt een vies gordijntje. Maar het was opzicht wel schoon, dat moet ik wel zeggen! Nou tegen 5 uur was er nog vrij weinig bekend en toen zijn we naar huis gegaan, want ik kon echt niet meer. Inmiddels was ik bijna 24 uur wakker. Thuisgekomen heb ik 45 minuten geslapen en toen kregen we bericht dat ze naar huis mocht. Ze werd thuisgebracht en wij hebben haar op zitten wachten. Daarna nog even gefacetimed met mama! Dat was fijn want het had best wel indruk op me gemaakt en het was even de druppel van de hele week denk ik!
Vanochtend heb ik nog 3 uurtjes geslapen maar verder ook niet meer. Vandaag doe ik het een beetje rustig aan en morgen ga ik waarschijnlijk een dag weg! Dus vanavond lekker flikken terugkijken en op tijd slapen! Met mijn huisgenootje gaat het wel, ze is nog steeds heel misselijk en ze ziet er ook beroerd uit. We houden het in de gaten en hopelijk knapt ze snel weer op!
Hopelijk loopt het volgende avondje stappen een stuk anders af! Want ik moet zeggen dat er echt leuke plekken hier zijn om heen te gaan!
Veel liefs,
Siets
P.S. Foto's houden jullie nog tegoed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
