Een normale week als stagiaire in Paramaribo

Lieve allemaal,

Inmiddels zit ook de tweede stageweek erop! De tijd vliegt hier voorbij en maandag ben ik hier alweer 3 weken. De eerste indrukken heb ik inmiddels allemaal wel verwerkt maar toch blijf ik me verbazen in het ziekenhuis over de gang van zaken. Ik loop dan stage op de infectieafdeling, maar daar merk je vrij weinig van. Qua handhygiëne is het niet heel goed en nu vrijdag werd een kindje ineens verdacht van TBC. De kar met isolatiekleding is voor zijn kamer gezet en er werd gesproken over in isolatie verplegen maar daar heb ik nog maar weinig van gezien. Ik kan het wel steeds beter loslaten en niet meer vergelijken met Nederland!
De infectie afdeling is wel een onwijs leuke afdeling, want ik mag hier veel doen, er is veel te doen en het is veel technischer met zuurstof toedienen, veel infusen en kinderen aan de monitorbewaking. Ik heb deze week ook echt het stuk van de ouders begeleiden meegemaakt. Ik vond dat heftig maar ook wel heel fijn als je er op dat moment voor de ouders kan zijn en je merkt dat ze iets aan je hebben gehad!

Ook begon dinsdag onze eerste salsa les! Het is echt heel erg leuk! We hebben dinsdag en donderdag de basis passen geleerd. Die zitten er wel in, maar nu nog even werken aan de timing en het tellen. Ach ja gewoon met elkaar oefenen in de woonkamer en dan komt het goed! Vanaf komende week gaan we dansen met partner, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat en wie weet zijn het nog wel leuke danspartners ook! We hebben in ieder geval de grootste lol met de salsa lessen, dus dat is een goed teken!

Vandaag (zaterdag) ben ik met 3 huisgenoten en een stagiaire uit een ander huis Paramaribo in geweest. We hebben de toerist uitgehangen, een beetje gewinkeld en op de terugweg waren we een beetje verdwaald op de fiets. Maar we zijn weer veilig thuis gekomen!
Morgenavond gaan we op dolfijnen toer. Ik ben benieuwd of we wat dolfijnen kunnen gaan spotten! Ik heb er heel veel zin in. Als ik mooie foto's kan maken, dan deel ik ze natuurlijk met jullie!

Het is me deze week echt opgevallen dat als ik in mijn uniform op de fiets zit, ik bijna niet wordt nageroepen, getoeterd en gefloten. Ik denk dat ze hier toch status wel belangrijk vinden en dat ik in mijn witte pakje op de fiets toch status heb! Misschien moet ik maar vaker in mijn witte pak over straat!

In Nederland is het al midden in de nacht, maar ik ga nu ook lekker slapen!
Heel veel liefs en tot snel,
Siets